Το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας
εξαλείφει τις αμαρτίες, καθαρίζει τη συνείδηση, αυξάνει την πίστη,
θερμαίνει την αγάπη, στερεώνει την ελπίδα, στηρίζει τους ολιγοψύχους,
χαροποιεί τους θλιμμένους, αφυπνίζει και κινητοποιεί τους αμελείς,
θεραπεύει τους ασθενείς, «πλουτίζει» τους φτωχούς, «χορταίνει» τους
πεινασμένους, «ντύνει» τους γυμνούς, «αναπαύει» τους κουρασμένους. Η
Θεία Κοινωνία μας κρατά ενωμένους με τον Χριστό: «ὁ τρώγων μου τήν σάρκα
καί πίνων μου τό Αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ».
Όμως, πώς θα πλησιάσουμε το Άγιο Ποτήριο; Το πνευματικὸ αυτὸ ερώτημα μας βασανίζει όλους. Τα ιερὰ κείμενα της Πίστεώς μας ομιλούν ξεκάθαρα για την πνευματικὴ προετοιμασία που απαιτείται πριν κοινωνήσουμε, για την ευλάβεια και το φόβο Θεού που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον προσερχόμενο πιστό και την ευχαριστιακή μας στάση μετά την θεία Μετάληψη.
Όμως, πώς θα πλησιάσουμε το Άγιο Ποτήριο; Το πνευματικὸ αυτὸ ερώτημα μας βασανίζει όλους. Τα ιερὰ κείμενα της Πίστεώς μας ομιλούν ξεκάθαρα για την πνευματικὴ προετοιμασία που απαιτείται πριν κοινωνήσουμε, για την ευλάβεια και το φόβο Θεού που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον προσερχόμενο πιστό και την ευχαριστιακή μας στάση μετά την θεία Μετάληψη.
Πριν από τη Θεία Κοινωνία
1. Ομολογούμε στην Λατρεία μας, ότι κανείς μας δεν είναι άξιος, για να προσέλθει στη Θεία Κοινωνία, αφού όλοι μας φέρουμε το μολυσμό της αμαρτίας. Χρειάζεται γι' αυτό πνευματική προετοιμασία. «Δοκιμαζέτω δέ ἄνθρωπος ἑαυτόν καί οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω», τονίζει χαρακτηριστικά ο Απόστολος Παύλος. Και συνεχίζει: Εκείνος που τρώγει και πίνει αναξίως, «κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καί πίνει, μή διακρίνων τό σῶμα τοῦ Κυρίου» (Α' Κορ. ια', 28-30). Χρειάζεται, λοιπόν, αυτοέλεγχος, βαθειά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας, συντριβή, αληθινή μετάνοια με διάθεση επιστροφής στην αγάπη του Θεού.
2. Στην προετοιμασία του χριστιανού καθοριστικό ρόλο έχει το πρόσωπο του Πνευματικού Πατέρα. Εκείνος έχει την ευθύνη ολόκληρης της πνευματικής πορείας του πιστού και άρα εκείνος ρυθμίζει και τη συχνότητα της προσέλευσής του στο Ποτήριο της ζωής.
3. Η εξομολόγηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση πριν μεταλάβουμε. Εκτός αν ο Πνευματικὸς ορίσει αλλιώς. Το Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως είναι το μόνο που μας καθαρίζει από την αμαρτία και μας προετοιμάζει να δεχθούμε τον ίδιο τον Κύριο.
4. Πριν κοινωνήσουμε, επιδιώκουμε να συγχωρηθούμε τουλάχιστον με τα μέλη της οικογενείας μας και με τους συγγενείς μας. Η Θεία Κοινωνία είναι Μυστήριο αγάπης και ενότητας των πιστών εν Χριστώ.
5. Η νηστεία των τροφών και η «κατὰ το δυνατὸν» εγκράτεια είναι αναγκαία και τα κανονίζει προσωπικὰ για κάθε πιστό μόνον ο πνευματικός, ανάλογα με την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του καθενός.
6. Αποβραδὺς διαβάζουμε την Ακολουθία της Μεταλήψεως στο σπίτι μας ή κάποια περικοπή από την Αγία Γραφή. Κοιμόμαστε επίσης νωρὶς και ξυπνάμε πρωῒ, για να μεταβούμε στο Ναὸ, που θα λειτουργηθούμε και θα κοινωνήσουμε. Όσο πιο πρωῒ προσέλθουμε στη θεία λατρεία, τόσο καλύτερα θα βιώσουμε προσωπικὰ το σωτηριώδες Μυστήριο.
1. Ομολογούμε στην Λατρεία μας, ότι κανείς μας δεν είναι άξιος, για να προσέλθει στη Θεία Κοινωνία, αφού όλοι μας φέρουμε το μολυσμό της αμαρτίας. Χρειάζεται γι' αυτό πνευματική προετοιμασία. «Δοκιμαζέτω δέ ἄνθρωπος ἑαυτόν καί οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω», τονίζει χαρακτηριστικά ο Απόστολος Παύλος. Και συνεχίζει: Εκείνος που τρώγει και πίνει αναξίως, «κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καί πίνει, μή διακρίνων τό σῶμα τοῦ Κυρίου» (Α' Κορ. ια', 28-30). Χρειάζεται, λοιπόν, αυτοέλεγχος, βαθειά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας, συντριβή, αληθινή μετάνοια με διάθεση επιστροφής στην αγάπη του Θεού.
2. Στην προετοιμασία του χριστιανού καθοριστικό ρόλο έχει το πρόσωπο του Πνευματικού Πατέρα. Εκείνος έχει την ευθύνη ολόκληρης της πνευματικής πορείας του πιστού και άρα εκείνος ρυθμίζει και τη συχνότητα της προσέλευσής του στο Ποτήριο της ζωής.
3. Η εξομολόγηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση πριν μεταλάβουμε. Εκτός αν ο Πνευματικὸς ορίσει αλλιώς. Το Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως είναι το μόνο που μας καθαρίζει από την αμαρτία και μας προετοιμάζει να δεχθούμε τον ίδιο τον Κύριο.
4. Πριν κοινωνήσουμε, επιδιώκουμε να συγχωρηθούμε τουλάχιστον με τα μέλη της οικογενείας μας και με τους συγγενείς μας. Η Θεία Κοινωνία είναι Μυστήριο αγάπης και ενότητας των πιστών εν Χριστώ.
5. Η νηστεία των τροφών και η «κατὰ το δυνατὸν» εγκράτεια είναι αναγκαία και τα κανονίζει προσωπικὰ για κάθε πιστό μόνον ο πνευματικός, ανάλογα με την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του καθενός.
6. Αποβραδὺς διαβάζουμε την Ακολουθία της Μεταλήψεως στο σπίτι μας ή κάποια περικοπή από την Αγία Γραφή. Κοιμόμαστε επίσης νωρὶς και ξυπνάμε πρωῒ, για να μεταβούμε στο Ναὸ, που θα λειτουργηθούμε και θα κοινωνήσουμε. Όσο πιο πρωῒ προσέλθουμε στη θεία λατρεία, τόσο καλύτερα θα βιώσουμε προσωπικὰ το σωτηριώδες Μυστήριο.
Την ώρα της Θείας Κοινωνίας
1. Όταν είναι να κοινωνήσουμε ή έστω να πάρουμε αντίδωρο, δεν παίρνουμε ποτὲ πρωινὸ στο σπίτι μας πριν, ούτε πίνουμε ροφήματα.
2. Το ντύσιμό μας και η φροντίδα του προσώπου μας ας είναι προσεκτική, τουλάχιστον εκείνη την ημέρα, ώστε να μην σκανδαλίσουμε κανέναν μέσα στο Ναό.
3. Κατὰ τη στιγμὴ της εκφωνήσεως απὸ την Ιερέα: «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε», μη βιαστούμε να σπεύσουμε να κοινωνήσουμε. Είναι καλὴ η συνήθεια να δίνουμε προβάδισμα στα παιδιά, στους εφήβους και στους γέροντες. Η αταξία είναι δείγμα περιφρόνησης των Αγίων Μυστηρίων. Ας έχουμε πάντα κατά νου, ότι δεν μεταλαμβάνουμε απλά, αλλά με τη θεία Κοινωνία ενώνεται ο καθένας μας με τον Ίδιο τον Κύριο και ταυτόχρονα οι πιστοί ενώνονται και μεταξύ τους σε ένα σώμα πνευματικό. Εκείνη την ώρα δεν βρισκόμαστε στη γη, αλλά στον ουρανό, όπου δεν χωρούν θόρυβοι, αταξία και βιασύνες, όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος.
4. Αναμένοντας με φόβο και καθαρή συνείδηση τη σειρά μας να μεταλάβουμε, χωρίς να ποδοπατούμε και να σπρώχνουμε, ας θυμηθούμε το γεγονός του Μυστικού Δείπνου και ας ψελλίσουμε το τροπάριο: «Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ μυστήριον εἴπω· οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας· ἀλλ᾿ ὡς ὁ Ληστὴς ὁμολογῶ σοι· Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου».
5. Την ιερή εκείνη στιγμή της Θείας Μεταλήψεως κρατάμε με τα δύο χέρια μας το μάκτρο (κόκκινο μαντήλι) κάτω από το πηγούνι μας, κοιτάζουμε ψηλά, δεν σκύβουμε το κεφάλι, και λέμε μεγαλοφώνως το όνομά μας, έστω κι αν το γνωρίζει ήδη ο Ιερέας.
1. Όταν είναι να κοινωνήσουμε ή έστω να πάρουμε αντίδωρο, δεν παίρνουμε ποτὲ πρωινὸ στο σπίτι μας πριν, ούτε πίνουμε ροφήματα.
2. Το ντύσιμό μας και η φροντίδα του προσώπου μας ας είναι προσεκτική, τουλάχιστον εκείνη την ημέρα, ώστε να μην σκανδαλίσουμε κανέναν μέσα στο Ναό.
3. Κατὰ τη στιγμὴ της εκφωνήσεως απὸ την Ιερέα: «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε», μη βιαστούμε να σπεύσουμε να κοινωνήσουμε. Είναι καλὴ η συνήθεια να δίνουμε προβάδισμα στα παιδιά, στους εφήβους και στους γέροντες. Η αταξία είναι δείγμα περιφρόνησης των Αγίων Μυστηρίων. Ας έχουμε πάντα κατά νου, ότι δεν μεταλαμβάνουμε απλά, αλλά με τη θεία Κοινωνία ενώνεται ο καθένας μας με τον Ίδιο τον Κύριο και ταυτόχρονα οι πιστοί ενώνονται και μεταξύ τους σε ένα σώμα πνευματικό. Εκείνη την ώρα δεν βρισκόμαστε στη γη, αλλά στον ουρανό, όπου δεν χωρούν θόρυβοι, αταξία και βιασύνες, όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος.
4. Αναμένοντας με φόβο και καθαρή συνείδηση τη σειρά μας να μεταλάβουμε, χωρίς να ποδοπατούμε και να σπρώχνουμε, ας θυμηθούμε το γεγονός του Μυστικού Δείπνου και ας ψελλίσουμε το τροπάριο: «Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ μυστήριον εἴπω· οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας· ἀλλ᾿ ὡς ὁ Ληστὴς ὁμολογῶ σοι· Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου».
5. Την ιερή εκείνη στιγμή της Θείας Μεταλήψεως κρατάμε με τα δύο χέρια μας το μάκτρο (κόκκινο μαντήλι) κάτω από το πηγούνι μας, κοιτάζουμε ψηλά, δεν σκύβουμε το κεφάλι, και λέμε μεγαλοφώνως το όνομά μας, έστω κι αν το γνωρίζει ήδη ο Ιερέας.
Μετά τη Θεία Κοινωνία
1. Μετά τη Θεία Κοινωνία δεν φεύγουμε τρέχοντας απὸ το Ναό. Επιστρέφουμε με ευλάβεια στη θέση μας και περιμένουμε να τελειώσει η Θεία Λειτουργία, ώστε να βιώσουμε καλύτερα το Μυστήριο της Ζωής στο οποίο προσήλθαμε. Θα βοηθηθούμε πολὺ και θα νιώσουμε ανέκφραστη εσωτερική ευφροσύνη αν στο σπίτι μας, μετὰ την επιστροφή μας, διαβάσουμε απὸ την Ακολουθία της Μεταλήψεως, τα «μετὰ την Θεία Κοινωνία».
2. Εάν χρειάζεται προετοιμασία για να προσέλθουμε στην θεία Κοινωνία, χρειάζεται ανάλογη επαγρύπνηση και πνευματική φροντίδα και μετά τη θεία Λειτουργία, για να μην φανούμε ανάξιοι της δωρεάς του Χριστού. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει: «άκουσες στο Ναό ύμνους ιερούς, απόλαυσες τη βασιλική Τράπεζα, γέμισες από το Άγιον Πνεύμα, συνέψαλες με τα Σεραφείμ, έγινες κοινωνός των ουρανίων Δυνάμεων. Λοιπόν, μην πετάξεις τόση χαρά, μην διασκορπίσεις τον θησαυρό. Ας είναι τα έργα μας μετά τη θεία Κοινωνία αντάξια της αγάπης του Θεού». Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε πάντα ένοικο μέσα μας τον Χριστό.
1. Μετά τη Θεία Κοινωνία δεν φεύγουμε τρέχοντας απὸ το Ναό. Επιστρέφουμε με ευλάβεια στη θέση μας και περιμένουμε να τελειώσει η Θεία Λειτουργία, ώστε να βιώσουμε καλύτερα το Μυστήριο της Ζωής στο οποίο προσήλθαμε. Θα βοηθηθούμε πολὺ και θα νιώσουμε ανέκφραστη εσωτερική ευφροσύνη αν στο σπίτι μας, μετὰ την επιστροφή μας, διαβάσουμε απὸ την Ακολουθία της Μεταλήψεως, τα «μετὰ την Θεία Κοινωνία».
2. Εάν χρειάζεται προετοιμασία για να προσέλθουμε στην θεία Κοινωνία, χρειάζεται ανάλογη επαγρύπνηση και πνευματική φροντίδα και μετά τη θεία Λειτουργία, για να μην φανούμε ανάξιοι της δωρεάς του Χριστού. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει: «άκουσες στο Ναό ύμνους ιερούς, απόλαυσες τη βασιλική Τράπεζα, γέμισες από το Άγιον Πνεύμα, συνέψαλες με τα Σεραφείμ, έγινες κοινωνός των ουρανίων Δυνάμεων. Λοιπόν, μην πετάξεις τόση χαρά, μην διασκορπίσεις τον θησαυρό. Ας είναι τα έργα μας μετά τη θεία Κοινωνία αντάξια της αγάπης του Θεού». Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε πάντα ένοικο μέσα μας τον Χριστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου