Οἱ ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς λέγονται «πάθη», λέγονται «ἁμαρτήματα». Αὐτά τά πάθη μας φταῖνε καί δέν πηγαίνουμε καλά καί ζοῦμε ὅλο ταραγμένοι. Αὐτά τά πάθη εἶναι οἱ ψυχικές μας ἀρρώστειες. Καί ὅπως γιά τίς σωματικές μας ἀρρώστιες πηγαίνουμε στόν γιατρό, ἔτσι καί γιά τίς ψυχικές μας ἀρρώστιες πηγαίνουμε στόν γιατρό τῶν ψυχῶν, τόν ἱερέα καί ἐξομολογούμαστε σ᾽ αὐτόν. Στην οὐσία ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεραπευτήριο, εἶναι νοσοκομεῖο. Καί ὅπως στό νοσοκομεῖο μπαίνουν οἱ ἄρρωστοι καί γίνονται ὑγιεῖς μέ τήν θεραπεία τῶν γιατρῶν, ἔτσι και σ᾽ αὐτό τό νοσοκομεῖο πού λέγεται Ἐκκλησία, οἱ πληγωμένες ἀπό τά πάθη ψυχές βρίσκουν σ᾽ αὐτήν τόν πνευματικό ἰατρό, τόν ἱερέα, ὁ ὁποῖος τούς δίνει τά κατάλληλα φάρμακα καί γίνονται ὑγιεῖς. Ἐννοεῖται ὅμως ὅτι ὁ ἱερέας πρέπει να ξέρει τήν ἐπιστήμη αὐτή νά θεραπεύει τήν ψυχή. Γιατί, πραγματικά, πρόκειται γιά ἐπιστήμη. Πρέπει, δηλαδή, ὁ ἱερέας νά κάνει καλή διάγνωση τῆς ψυχικῆς ἀρρώστιας καί νά δώσει τό κατάλληλο φάρμακο γιά τό κάθε νόσημα. Γιατί, ἄν δέν κάνει καλή διάγνωση καί ἄν δέν δώσει τό κατάλληλο φάρμακο, θά κάνει ζημιά στήν ψυχή καί θά τήν χειροτερέψει ἀντί νά τήν καλυτερέψει. Θά εἶναι ἕνας «κομπογιαννίτης» γιατρός!… Δέν εἶναι ὅμως ὅλοι οἱ ἱερεῖς μας θεράποντες ἰατροί.
Εἶναι μόνο ὅσοι ἔχουν ἰδιαίτερη κοινωνία μέ τόν Θεό, πού τήν πετυχαίνουν με τήν προσευχή, τήν ἄσκηση καί τήν μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Αὐτοί οἱ ἱερεῖς ἔχουν ἰδιαίτερα τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα τους καί γι᾽ αὐτό τούς ἐξομολόγους ἱερεῖς τούς λέμε «πνευματικούς» πατέρες. Ψάξτε, χριστιανοί μου, νά βρεῖτε ἕναν τέτοιο πνευματικό πατέρα καί, ἄν τόν βρεῖτε, βρήκατε θησαυρό. Στίς ἐπισκέψεις σας μαζί του γιά ἐξομολόγηση θά σᾶς κάνει νά νοιώθετε ὄμορφα καί ὡραῖα. Θα σᾶς κάνει νά χαρεῖτε τήν λευτεριά σας ἀπό τά ἐλεεινά τά πάθη καί νά γευθεῖτε τόν Ἰησοῦ Χριστό σάν Λυτρωτή σας καί γλυκό Θεό σας. Θά νοιώθετε ὅτι ξαναγεννηθήκατε!
4. Ὅσα καί νά πεῖ κανείς, χριστιανοί μου, δέν θά μπορέσει νά ἐκφράσει τό ὕψος τῆς ἱερωσύνης. Αὐτό ὅμως πού θέλω νά σᾶς πῶ τώρα, καί μάλιστα νά τό πῶ πολύ δυνατά, εἶναι να σέβεστε τούς ἱερεῖς. Ὅταν βλέπετε τόν ἱερέα, νά σκύβετε να τοῦ φιλᾶτε ταπεινά τό χέρι καί νά τοῦ λέτε: «Τήν εὐχή σας, πάτερ». Ἐπίσης στόν ἱερέα νά λέτε: «Εὐλογεῖτε, πάτερ». Γιατί αὐτός, σάν ἱερέας, ἔχει ἰδιαίτερα τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, καί σάν ἱερέας, πάλι, τελεῖ τήν Θεία Λειτουργία, πού ἀρχίζει μέ τό «εὐλογημένη ἡ Βασιλεία». Νά μήν κατηγορεῖτε τούς ἱερεῖς σας, χριστιανοί μου, γιατί αὐτοί σᾶς ἁγιάζουν καί σᾶς λένε τό «εἰρήνη πᾶσι» καί τό «εὐλογία Κυρίου καί ἔλεος ἔλθοι ἐφ᾽ ὑμᾶς». Μήν πικραίνετε τόν ἱερέα σας, γιατί, ἄν κάνετε τόν ἱερέα νά ἀναστενάξει, αὐτό δέν θά εἶναι καθόλου καλό, οὔτε γιά σᾶς οὔτε για τήν οἰκογένειά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου